มะเร็งรังไข่ (Ovarian cancer) สาเหตุ อาการแสดง การรักษา และการป้องกัน


มะเร็งรังไข่ เป็นโรคมะเร็งที่เกิดกับสตรีที่เป็นโรคมะเร็งในอันดับต้น ๆ สาเหตุหลักที่พบบ่อยในระยะหลังนี้ คือ เยื่อบุมดลูกเกิดผิดที่ โดยปกติเยื่อบุมดลูกจะเกิดและบุอยู่ภายในผนังมดลูก แต่ด้วยความผิดปกติของร่างกาย ซึ่งยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด เยื่อบุมดลูกนี้ไปเกิดในรังไข่ ก่อให้ผิดปกติภายในโครงสร้างของรังไข่ มีการผิดปกติและอาการปวดรุนแรงบริเวณท้องน้อยในแต่ละรอบเดือนที่มีประจำเดือนมา และเป็นผลให้เลือดประจำเดือนออกมามากหรือน้อยแล้วแต่ร่างกายของผู้ป่วย

สาเหตุ การเกิดมะเร็งรังไข่จากเยื่อบุมดลูกขึ้นผิดที่ พอจะทราบสาเหตุพอสังเขปว่า สตรีผู้เกิดโรคนี้มีการใช้ยาคุมกำเนิดเป็นระยะเวลานาน ส่วนใหญ่มักจะเกิน 2 ปีขึ้นไป ร่างกายขาดการออกกำลังที่สม่ำเสมอ และรับประทานอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์เป็นประจำ รับประทานผักและผลไม้น้อย นอกจากนี้จากภาวะเครียดทางกายและใจ การพักผ่อนน้อย ล้วนเป็นสาเหตุที่ทำให้เยื่อบุมดลูกไปขึ้นผิดที่และลุกลามกลายเป็นมะเร็งรังไข่ได้

อาการแสดง มักมีอาการปวดประจำเดือนอย่างรุนแรงตลอดช่วงที่มีประจำเดือน โดยปกติจะมีอาการปวดท้องน้อย 1 วันก่อนประจำเดือนจะมา และปวดมากขึ้นในวันแรกของประขำเดือน จากนั้นอาการปวดค่อย ๆ ลดลงถึงวันหมดรอบประจำเดือน ส่วนผู้ที่มีเนื้อเยื่อบุมดลูกขึ้นผิดที่ จะปวดรุนแรงตลอดของรอบประจำเดือนมา อาการที่ผิดปกติพบบ่อยขึ้น คือ การปวดท้องน้อยในช่วงเวลาอื่นที่ไม่ใช่ประจำเดือน และบางรายมีเลือดออกช่องคลอดโดยไม่มีสาเหตุ บางรายน้ำหนักตัวเริ่มลด มีภาวะเครียดจากความผิดปกติ จนกระทั่งมีการตรวจร่างกายอย่างระเอียด จึงพบว่าเป็นมะเร็งรังไข่ ระยะ 3 โดยปกติแล้ว มะเร็งรังไข่ระยะ 1 และ 2 มักไม่ปรากฏความเปลี่ยนแปลงของร่างกายและรังไข่มากนัก จึงตรวจไม่พบ ต่อเมื่อมีอาการรุนแรงและแพทย์ตรวจละเอียดมากขึ้น จึงพบว่าเป็นมะเร็งรังไข่ระยะ 3 หรือระยะลุกลาม

การรักษา หากตรวจพบว่าเป็นมะเร็งรังไข่ แต่ยังไม่ใช่ระยะลุกลาม แพทย์จะทำการผ่าตัดเอารังไข่ออก อาจจะข้างเดียวหรือทั้ง 2 ข้าง แล้วแต่ความเสี่ยงและความรุนแรงของโรค หากเป็นระยะลุกลามมักจะกระจายโรคไปที่ปอด การเอกซเรย์ปอดจะพบจุดหรือก้อนเนื้อที่ปอด แพทย์ต้องรักษาความผิดปกติของปอดร่วมด้วย

การป้องกัน รับประทานอาหารเน้นผัก ผลไม้เป็นหลัก ลดการรับประทานเนื้อสัตว์ทุกชนิด หมั่นออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเป็นประจำ พักผ่อนให้เพียงพอ และมีอารมณ์จิตใจที่แจ่มใส ไม่เครียดหรือกังวลกับเรื่องใดเกินไป เลี่ยงหรือลดการใช้ยาคุมกำเนิดต่อเนื่องระยะยาว ตรวจร่างกายเป็นประจำ รวมถึงการตรวจภายในด้วยอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง งดและเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์อย่างสำส่อน หากปฏิบัติได้ ช่วยลดหรือห่างไกลจากมะเร็งรังไข่ได้


ที่มา: หมอโฆษิต